Τις τελευταίες ημέρες, στο περιθώριο της απόφασης του Αντώνη Σαμαρά
να επισπεύσει τη διαδικασία της προεδρικής εκλογής, παρατηρείται ένα
μπαράζ διεθνών πιέσεων και δημοσιεύματων με αρνητικό πρόσημο, για το
ενδεχόμενο να βρεθεί η Ελλάδα στην πόρτα της εξόδου από την ευρωζώνη,
μετά από μια εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.Αν φυσικά παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τη ρητορική που αναπτύσσεται, και κυρίως… από ποιούς, θα διατηρήσει την ψυχραιμία του, και θα εστιάσει μια ενδεχόμενη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό επίπεδο ουσίας, και όχι τρομολαγνίας.
Τον σχετικό… χορό έχουν σύρει μέχρι σήμερα πρόσωπα όπως ο φιλέλληνας Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ,
και ο επίσης φιλέλληνας Επίτροπος Οικονομίας Πιέρ Μοσκοβίσι.
Αμφότεροι ωστόσο βρίσκονται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αναφορικά με τον πολιτικό και προσωπικό αυτοπροσδιορισμό τους, καθώς ο μεν Γιούνκερ αντιμετωπίζει το φορολογικό σκάνδαλο που ανέχτηκε στο Λουξεμβούργο επί πρωθυπουργίας του, ο δε Μοσκοβισί, άνθρωπός του Ντομινίκ Στρος-Καν, δεν έχει καταφέρει να προτάξει ανάστημα στη Γερμανία, αναφορικά με τις πολιτικές λιτότητας που ακολουθούνται.
Στον αντίποδα, υπάρχουν εκείνοι που δεν στοχοποιούν τον Αλέξη Τσίπρα αλλά τον Αντώνη Σαμαρά, και… σεργιανίζουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, καθώς είναι ξεκάθαρη η προσπάθεια των αμερικανικών ΜΜΕ να διαλύσουν τους φόβους, αν όχι τον τρόμο για μια πιθανή έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Υπάρχει λοιπόν αντικειμενική ανησυχία για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Η απάντηση που οι ίδιες οι αγορές δίνουν, είναι αρνητική. Και σημειώνουν με νόημα ότι τα σχετικά σενάρια διακινούνται από πολλούς, και θεσμικά σοβαρούς, όπως τους Γιούνκερ και Μοσκοβισί, όχι όμως από εκείνους που… μετρούν και κάνουν κουμάντο στην Ευρώπη.
Γιατί, από την πλευρά της Γερμανίας, κάθε άλλο παρά κλίμα κινδυνολογίας για την Ελλάδα βγαίνει. Το Βερολίνο φυσικά θα κάνει αφόρητα δύσκολη τη ζωή μιας… κυβέρνησης της Αριστεράς, όπως φάνηκε και από τη σκληρή αντιμετώπιση της κυβέρνησης Σαμαρά τους τελευταίους μήνες, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι θα ρισκάρει.
Γιατί, μπορεί ο συστημικός κίνδυνος μιας εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη να έχει περιοριστεί σε σχέση με το 2012, αυτό ωστόσο δεν συνεπάγεται και… αβλαβή εξοστρακισμό των Αθηνών, πολύ περισσότερο σε μια περίοδο κατά την οποία η οικονομία της ευρωζώνης διέρχεται μια επικαιροποιημένη φάση της κρίσης που ξέσπασε το 2008, και η ίδια η παγκόσμια οικονομία δεν είναι στα καλύτερά της.
Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απέδειξαν στο παρελθόν ότι δεν ρισκάρουν. Αντιθέτως, επιλέγουν αμυντικογενή στρατηγική, για τον ελάχιστο δυνατό κίνδυνο. Οι εξελίξεις τους δικαίωσαν. Δεν πρόκειται να αλλάξουν τακτική, βλέποντας την οικονομία της Ιαπωνίας να κλυδωνίζεται από το… πουθενά, τα συστημικά ρίσκα στην παγκόσμια οικονομία να είναι απρόβλεπτα, και τον αμερικανικό παράγοντα να μπαίνει στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές του 2016, κάτι που σημαίνει ότι ο νομισματικός πόλεμος ευρώ-δολαρίου θα κορυφωθεί.
Αυτά φυσικά τα γνωρίζουν και τα κατανοούν καλύτερα οι αγορές. Γι’ αυτό και όσο η Γερμανία… δεν ασχολείται με τις εκρήξεις τρόμου των Γιούνκερ και Μοσκοβισί, το μήνυμα που περνάει είναι ότι το “αφεντικό” δεν θα επιτρέψει ούτε αυτή τη φορά τον ακρωτηριασμό της ευρωζώνης.
Το τίμημα που θα πληρώσει η ελληνική κοινωνία με πρόσθετα μέτρα βέβαια, είναι… άλλη ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου