Η οδηγία για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα έχει εφαρμογή στη βιντεοσκόπηση που πραγματοποιείται με τη βοήθεια κάμερας ασφαλείας εγκατεστημένης σε κατοικία και στραμμένης προς τον δημόσιο χώρο

Η οδηγία επιτρέπει πάντως να εκτιμηθεί το νόμιμο συμφέρον του προσώπου αυτού να προστατεύσει την ιδιοκτησία του, την υγεία του και τη ζωή του καθώς και την ιδιοκτησία, την υγεία και τη ζωή της οικογένειάς του

Η οδηγία για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα [1] επιτρέπει, κατ’ αρχήν, την επεξεργασία των εν λόγω δεδομένων μόνον εάν το οικείο πρόσωπο έχει δώσει τη συγκατάθεσή του. Εν πάση περιπτώσει, η οδηγία δεν έχει εφαρμογή στην επεξεργασία δεδομένων που πραγματοποιείται από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών δραστηριοτήτων.

Ο F. Ryneš και η οικογένειά του υπήρξαν θύματα

επιθέσεων επί σειρά ετών από άγνωστο και δέχθηκαν επανειλημμένως επιθέσεις με θραύση των παραθύρων της οικίας τους. Για να αμυνθεί στις επιθέσεις αυτές, ο F. Ryneš εγκατέστησε στην οικία της οικογένειάς του κάμερα ασφαλείας η οποία μαγνητοσκοπούσε την είσοδο της οικίας αυτής, τη δημόσια οδό καθώς και την είσοδο της απέναντι οικίας.

Τη νύχτα της 6ης προς 7η Οκτωβρίου 2007, βλήμα από σφεντόνα έθραυσε παράθυρο της εν λόγω οικίας. Από τις εικόνες που κατέγραψε η κάμερα ασφαλείας, οι οποίες παραδόθηκαν στην αστυνομία, κατέστη δυνατό να εντοπιστούν δύο ύποπτοι εναντίον των οποίων κινήθηκε ποινική διαδικασία.

Ωστόσο, ο ένας από τους υπόπτους αμφισβήτησε ενώπιον του Τσεχικού Γραφείου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τη νομιμότητα της επεξεργασίας των δεδομένων που κατέγραψε η κάμερα ασφαλείας του F. Ryneš. Το Γραφείο διαπίστωσε ότι ο F. Ryneš είχε πράγματι παραβεί τους κανόνες στα θέματα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του επέβαλε πρόστιμο. Συναφώς, το Γραφείο επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι τα δεδομένα του ύποπτου είχαν καταγραφεί χωρίς τη συγκατάθεσή του ενώ βρισκόταν σε δημόσιο χώρο, δηλαδή στο μέρος της οδού που βρίσκεται μπροστά από την οικία του F. Ryneš.

Το Nejvyšší správní soud (ανώτατο διοικητικό δικαστήριο, Τσεχική Δημοκρατία), επιληφθέν αιτήσεως αναιρέσεως που ασκήθηκε ενώπιόν του στη διαφορά μεταξύ του F. Ryneš και του Γραφείου, ερωτά το Δικαστήριο αν η καταγραφή στην οποία προέβη ο F. Ryneš για να προστατεύσει τη ζωή του, την υγεία του και την ιδιοκτησία του (δηλαδή η καταγραφή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προσώπων που επιτέθηκαν στην οικία του από τον δημόσιο δρόμο) συνιστά επεξεργασία δεδομένων που δεν καλύπτεται από την οδηγία, για τον λόγο ότι η καταγραφή αυτή πραγματοποιήθηκε από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών δραστηριοτήτων.

Με τη σημερινή απόφασή του, το Δικαστήριο υπενθυμίζει, κατ’ αρχάς, ότι η έννοια των «δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», όπως ορίζεται στην οδηγία, περιλαμβάνει κάθε πληροφορία που αναφέρεται σε φυσικό πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί. Ως πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα μπορεί να εξακριβωθεί λογίζεται «το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να προσδιοριστεί, άμεσα ή έμμεσα, βάσει ενός ή περισσοτέρων συγκεκριμένων στοιχείων που χαρακτηρίζουν την υπόστασή του από φυσική άποψη. Συνεπώς, η εικόνα ενός προσώπου την οποία καταγράφει κάμερα συνιστά δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα, διότι παρέχει τη δυνατότητα ταυτοποιήσεως του συγκεκριμένου προσώπου.

Ομοίως, η παρακολούθηση με κάμερα που περιλαμβάνει την καταγραφή και την αποθήκευση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, εφόσον συνιστά αυτοματοποιημένη επεξεργασία των δεδομένων αυτών.

Δεύτερον, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η εξαίρεση που προβλέπεται από την οδηγία όσον αφορά την επεξεργασία δεδομένων που πραγματοποιείται από φυσικό πρόσωπο στο πλαίσιο αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών δραστηριοτήτων πρέπει να ερμηνεύεται περιοριστικά. Έτσι, η παρακολούθηση με κάμερα ασφαλείας η οποία εκτείνεται σε δημόσιο χώρο και η οποία, ως εκ τούτου, εξέρχεται από την ιδιωτική σφαίρα αυτού που προβαίνει στην επεξεργασία των δεδομένων δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «αποκλειστικώς προσωπική ή οικιακή δραστηριότητα».

Εφαρμόζοντας την οδηγία, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη συγχρόνως ότι οι διατάξεις της^[2] παρέχουν τη δυνατότητα να εκτιμηθεί το νόμιμο συμφέρον του υπευθύνου της επεξεργασίας να προστατεύσει την ιδιοκτησία, την υγεία και τη ζωή του καθώς και την ιδιοκτησία, την υγεία και τη ζωή της οικογένειάς του.

Ειδικότερα, πρώτον, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συγκατάθεση του οικείου προσώπου, ιδίως όταν αυτό είναι απαραίτητο για την επίτευξη του εννόμου συμφέροντος του υπεύθυνου της επεξεργασίας. Δεύτερον, δεν υπάρχει υποχρέωση ενημερώσεως του προσώπου του οποίου τα δεδομένα του υφίστανται επεξεργασία, εάν η ενημέρωσή του αποδεικνύεται αδύνατη ή προϋποθέτει δυσανάλογες προσπάθειες. Τρίτον, τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν την εμβέλεια των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων που προβλέπονται από την οδηγία, όταν ο περιορισμός αυτός απαιτείται για τη διαφύλαξη της πρόληψης, διερεύνησης, διαπίστωσης και δίωξης παραβάσεων του ποινικού νόμου ή την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων προσώπων.

---

[1] Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281, σ. 31).

[2] Πρόκειται ειδικότερα για τα άρθρα 7, στοιχείο στ ΄, 11, παράγραφος 2, και 13, παράγραφος 1, στοιχεία δ ΄ και ζ ΄, της οδηγίας.