O Ευρωπαϊκός Νότος δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο κάθε αναγνώστης έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, τονίζουμε ρητά ότι δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.


Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Το Γενικό Δικαστήριο επιβεβαιώνει την απόφαση της Επιτροπής σχετικά με τη συμμετοχή του ομίλου Pilkington στη σύμπραξη «υαλοπίνακες αυτοκινήτου»



Επικυρώνει, έτσι, το πρόστιμο των 357 εκατομμυρίων ευρώ που επιβλήθηκε στην Pilkington
Ο όμιλος Pilkington αποτελείται, μεταξύ άλλων, από τις εταιρίες Pilkington Automotive, Pilkington Automotive Deutschland, Pilkington Holding και Pilkington Italia. Οι εταιρίες αυτές από κοινού αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις παραγωγής γυαλιού και προϊόντων για υαλοπίνακες παγκοσμίως, ιδίως στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Με απόφαση της 12ης Νοεμβρίου 2008 η Επιτροπή έκρινε ότι ορισμένες επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και η Pilkington, είχαν παραβεί το δίκαιο ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
μετέχοντας σε σύνολο συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα των υαλοπινάκων αυτοκινήτου. Η σύμπραξη συνίστατο στην κατανομή της προσφοράς υαλοπινάκων αυτοκινήτου, με σκοπό τη διατήρηση της γενικής σταθερότητας της θέσης των μερών στην συγκεκριμένη αγορά. Η Επιτροπή επέβαλε αρχικά στην Pilkington πρόστιμο 370 εκατομμυρίων ευρώ, για τη συμμετοχή της στη σύμπραξη κατά το διάστημα μεταξύ 10ης Μαρτίου 1998 και 3ης Σεπτεμβρίου 2002 [1]. Στις 28 Φεβρουαρίου 2013 η Επιτροπή μείωσε το πρόστιμο σε 357 εκατομμύρια ευρώ, διορθώνοντας δύο σφάλματα που είχα γίνει κατά τον αρχικό υπολογισμό.
Η Pilkington ζήτησε από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ακυρώσει την απόφαση και να μειώσει ουσιωδώς το ύψος του προστίμου που της επιβλήθηκε.
Στην σημερινή του απόφαση το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει την προσφυγή και επικυρώνει την απόφαση της Επιτροπής.
Όσον αφορά τα επιχειρήματα της Pilkington σχετικά με τη φύση και τη διάρκεια της παραβάσεως, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η Επιτροπή ορθώς θεώρησε ότι η συμπεριφορά των μερών της συμπράξεως αποτελούσε ενιαία και διαρκή παράβαση, με σκοπό τη διατήρηση της γενικής σταθερότητας της θέσης των μερών στην συγκεκριμένη αγορά. Το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει επίσης ότι η Pilkington δεν προέβαλε κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να αποδείξει ότι η συμμετοχή της στις συναντήσεις των μερών της συμπράξεως μεταξύ της 10ης Μαρτίου 1998 και της 15ης Ιανουαρίου 1999 δεν έγινε με πνεύμα αντίθετο προς τους κανόνες του ανταγωνισμού ή ότι έλαβε δημοσίως τις αποστάσεις της από το περιεχόμενο των συναντήσεων αυτών.
Όσον αφορά τον υπολογισμό του προστίμου, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι το περιεχόμενο της αποφάσεως έδωσε τη δυνατότητα στην Pilkington να αντιληφθεί τα στοιχεία βάσει των οποίων η Επιτροπή εξέτασε τη βαρύτητα και τη διάρκεια της παραβάσεως, καθώς και τη μέθοδο υπολογισμού που εφάρμοσε για τον καθορισμό του ύψους του προστίμου. Παρά το γεγονός ότι το πρόστιμο είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν επιβληθεί ποτέ σε μέρος συμπράξεως, η Επιτροπή τήρησε τις γενικές αρχές του δικαίου, στις οποίες περιλαμβάνεται η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας. Η Επιτροπή δεν υπερέβαλε ως προς τη συμμετοχή της Pilkington στη σύμπραξη και εφάρμοσε ορθώς το δίκαιο της Ένωσης κατά τη μετατροπή του κύκλου εργασιών της εταιρίας αυτής σε ευρώ (ο οποίος είχε εκφραστεί σε λίρες Αγγλίας) προκειμένου να διασφαλίσει ότι το επιβληθέν πρόστιμο δεν υπερέβαινε το ανώτατο όριο του 10% του κύκλου εργασιών της εταιρίας κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος.
Τέλος, στο πλαίσιο του αιτήματος της Pilkington προς το Γενικό Δικαστήριο να μειώσει το πρόστιμο ασκώντας την αρμοδιότητα πλήρους δικαιοδοσίας που διαθέτει, το Γενικό Δικαστήριο, υπό το πρίσμα του συνόλου των στοιχείων της υποθέσεως, κρίνει το πρόστιμο σύμφωνο προς την αρχή της αναλογικότητας και κατάλληλο.


[1] Απόφαση C(2008) 6815 της Επιτροπής, της 12ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/39.125 – Υαλοπίνακες οχημάτων), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2009) 863 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2009, και με την απόφαση C(2013) 1119 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2013.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου