«ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ – Εφάπαξ και κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις – Καθεστώς στρεμματικών ενισχύσεων – Έννοια των μονίμων βοσκοτόπων»

Η Επιτροπή καθορίζει τους όρους και κανόνες που εφαρμόζονται στη χρηματοδότηση των δαπανών που υπάγονται στην Κοινή Γεωργική Πολιτική (ΚΓΠ) με δύο ταμεία: το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ). Το ΕΓΤΕ χρηματοδοτεί τις δαπάνες για τον τομέα των αγορών και το ΕΓΤΑΑ τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

Σε συνέχεια της έρευνας ΑΑ/2016/013/GR σχετικά με τις δαπάνες που είχαν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα για τις στρεμματικές ενισχύσεις κατά τα έτη αιτήσεων 2015/2016 (οικονομικά έτη 2016 και
2017) η Επιτροπή παρατήρησε ότι το κράτος μέλος αυτό δεν είχε συμμορφωθεί στους κανόνες της Ένωσης, καθώς προέβη σε λανθασμένη επικαιροποίηση του Συστήματος Αναγνώρισης Αγροτεμαχίων (στο εξής: ΣΑΑ) και σε μη ορθή αναγνώριση των αγροτεμαχίων αναφοράς στο ΣΑΑ. Επίσης, διαπίστωσε ελλείψεις ως προς τη διενέργεια επιτόπιων ελέγχων επαρκούς ποιότητας κατά τα ως άνω οικονομικά έτη.

Ακολούθησε η έκδοση της  εκτελεστικής απόφασης της Επιτροπής (EE) 2018/1841 της 16ης Νοεμβρίου 2018 με την οποία επιβάλλονται στην Ελλάδα εφάπαξ και κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις 2%, ανερχόμενες σε ακαθάριστο ποσό 25 092 988,84 ευρώ και καθαρό 24 851 438,56 ευρώ για τις στρεμματικές ενισχύσεις κατά τα έτη αιτήσεων 2015/2016.

Στην παρούσα υπόθεση, λοιπόν, η Ελλάδα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την ως άνω απόφαση της Επιτροπής. Πρώτο επιχείρημά της είναι ότι η Επιτροπή παρέβη τον κανονισμό 1307/2013 για τις άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του ορισμού του «μονίμου βοσκοτόπου». Έπειτα, ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της κατά παράβαση του δικαίου της Ένωσης και ότι δε σεβάστηκε την αρχή της αναλογικότητας επιβάλλοντας την ως άνω δημοσιονομική διόρθωση.

Αξίζει να αναφερθεί ότι σχετικά με την έννοια του «μονίμου βοσκοτόπου» εκδόθηκαν αποφάσεις του Δικαστηρίου την 15η Μαΐου 2019 αλλά και πιο πρόσφατα την 13η Φεβρουαρίου 2020, στις υποθέσεις C-341/17 P, Ελλάδα κατά Επιτροπής, και C-252/18 P, Ελλάδα κατά Επιτροπής, αντίστοιχα. Το Δικαστήριο έκρινε ότι για να χαρακτηρισθεί μια έκταση ως «μόνιμος βοσκότοπος» το καθοριστικό κριτήριο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι όχι το είδος της βλάστησης που καλύπτει τη γεωργική έκταση, αλλά η πραγματική χρήση της για γεωργική δραστηριότητα. Επίσης, για την ερμηνεία του ίδιου όρου εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου η υπόθεση C-797/18 Ρ, Ελλάδα κατά Επιτροπής.

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Η υπόθεση τελεί υπό διάσκεψη. Η απόφαση θα εκδοθεί αργότερα.